van Lhasa naar Lijang

Zo lieve vriendjes en vriendinnetjes!
Dan toch eindelijk een internetcafe gevonden!!
We zijn op dit moment in het plaatsje Pomi (town). Maar eerst even terug naar zondag ochtend om 6:30!! toen deze reis begon naar Lijang.
Wij stonden zondag dus om 6:30 op (waarom snap ik nog steeds niet), om op weg te gaan met onze gids en chauffeur en medepassagier (Marjon is haar naam en is ook Nederlands).Wij waren de laatste dagen ook nogal veel opgetrokken met 2 andere mannen (tim uit de uk en dion uit new zealand), de heren waren loyaal met ons en besloten ook om 6:30 op te staan. Om ons gedag te zeggen en daarna oefeningen van Kung Fu te doen in het park. Onze eerste stop zou zijn op mila mountain, vanaf dat punt kon je het hele dal in kijken. En er was een beeld van een heilige koe. Op dit punt was het ook ijzig koud, ondanks dat besloten een paar mensen er te gaan wonen!! Om de toeristen die er langs kwamen een oor aan te proberen naaien!! Nou en dat lukte ze bij ons. Wij moesten even naar de wc (de goorste die we tot nu toe zijn tegengekomen!!!), daarbij niet oplettende wat het koste. Vervolgens kwam er een man naar ons toegerend,hevig gebarend en boos kijkend(en wij hadden geen idee waarom). De gids kalmeerde de man vervolgens door hem wat geld te geven namelijk 2 yuan! (het lijkt niks maar te vergelijking in beijing betaal je 0,10 yuan).
Zo op naar het volgende punt Draksum Lake. Terwijl wij op weg waren naar het Lake, konden wij genieten van het uitzicht. Dat echt ongeloofijk was met besneeuwde bergtoppen en rivieren. Het leek eigenlijk net of je door de Alpen aan het rijden was. Toen we bij het Draksum lake aankwamen, bleek dat er midden in het lake een eilandje lach met een klooster erop waar zo'n 50 monniken woonden. Zo wij naar dat eilandje (en natuurlijk moesten we ook hier eerst een ticket kopen om het eiland op te mogen), het bleek in eerste instantie erg rustig te zijn op het eilandje! waren het niet dat net na ons een bus vol toeristen aankwam met wat chinezen/japaners erin (iedereen kent ze waarschijnlijk wel, met het fototoestel in de ene hand en met de andere hand drukgebarend naar degene die op de foto moet!!!) die de rust even kwamen verstoren. Maar wij lieten ons natuurlijk niet zomaar van de wijs brengen, en besloten onze ronde om het eiland gewoon af te maken. Ook hier weer was de natuur van ongekende schoonheid, dat wij soms wel minutenlang stilzwijgend alles waarnamen (daarbij soms gestoord door zo'n bamibakker). Na het Draksum Lake, stelde de gids voor om wat te gaan eten in het volgende dorpje genaamd Bayi town. Wij stemde hiermee in omdat wij ook wel wat energie konden gebruiken. In het dorpje aangekomen bleken wij al snel een waren attractie te zijn, met mensen die wijzend in de lucht stonden en daarbij meestal lachend een ander er op attendeerde dat wij daar liepen. En kinderen die ons begroeten met Hello, how are you (en voordat wij dan antwoorden) al zeiden Thank you en snel lachend en achterkom kijkend wegliepen.
Ondertussen had onze gids een restaurantje gevonden, met daarin alleen een paar stoeltjes en een tafeltje.
Hij vroeg wat wij wouden eten en bestelde dat vervolgens voor ons. Terwijl wij zaten te wachten op ons eten ging er verderop allemaal vuurwerk af! Later bleek dit voor een bruiloft te zijn, waar wij helaas geen getuige van konden zijn.
Nadat het eten was opgediend bleek dat wij niet aan tafel zaten met onze chauffeur en gids! Het eten dat wij kregen voorgeschotelt, was niet precies datgene dat wij verwacht hadden. Het bleek namelijk om kip te gaan, maar dan ook om de hele kip die in stukken was gehakt met de botten er nog in en ook de kop en poten!!! Nadat ik de kop had ontdekt met een hanenkam er nog op, en de ogen er nog in besloot ik het alleen bij mijn rijst te houden.
Toen wij moesten betalen viel ons een ding op, en dat was dat onze chauffeur en gids niet moesten betalen. Wij vroegen ons natuurlijk af hoe dat zat. Nou ze hadden een of ander kutsmoes, maar in feite was het natuurlijk dat wij voor hun eten hadden betaald!!! Zo dit moesten we de volgende keer dus beter aanpakken.
Het was inmiddels ook een uurtje of zes geworden dus besloten wij om in Bayi Town te blijfen overnachten. Hier moesten we een hotel zien te vinden. Makkelijker gezegd dan gedaan!!!!!! dit was echt een drama. Want wij kwamen erachter dat de gids en de chauffeur wilden dat wij ook voor hun gingen betalen!!! En aangezien die gasten alles in het Chinees lullen, werd dit nog een hele klus om te voorkomen. In Tibet is het namelijk ook nog eens zo, dat je als toerist in een toeristen hotel moet gaan slapen (dat is een hotel dat door de chinese regering is neergezet en ook door hun wordt beheert en meestal zijn ze belachelijk duur). De echte Tibetanen willen je dus niet in hun "goedkope" hotel want dan krijgen ze een onwijze boete!!! van de regering. Na lang zoeken (en zeuren tegen die gasten) hadden we eindelijk een hotel gevonden. Na te hebben ingeboekt in het hotel besloten we even wat te gaan eten (zonder die 2 mafkezen die zichzelf gids en chauffeur noemen, maar in feite halve oplichters zijn). We besloten te gaan eten in raar maar klein gezellig tentje met veel chinezen erin. Hier werd het een dolle boel met op en neer lopende chinezen, die absoluut geen engels konden maar ons toch wouden helpen. Zo werd onze cola buiten op straat gekocht, onze eten bestelde wij door bij andere mensen op tafel te kijken en bij hun gerechten aan te wijzen. Na lekker gegeten te hebben, besloten wij nog even te gaan interneten!! Nou hier werd weer eens duidelijk hoe gek ze hier eigenlijk zijn. Voordat wij mochten interneten, moesten wij eerst onze paspoorten en visums laten zien!!! toen bleven ze steeds in de gaten houden wat voor sites wij bezochten!! Nadat dit rare avontuur besloten Jaap en ik nog een massage te nemen, want na bijna 11 uur in de auto gezeten te hebben en al die rare chinezen om je heen waren we daar wel aan toe.
(dit was alleen zondag en morgen probeer ik van vandaag, mijn tijd zit er nu op)

kusjes jan en jaap