chinezen en drank - Reisverslag uit Peking, China van jan wijk - WaarBenJij.nu chinezen en drank - Reisverslag uit Peking, China van jan wijk - WaarBenJij.nu

chinezen en drank

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg jan

25 Oktober 2007 | China, Peking

Na het nuttigen van een eenvoudige doch voedzame maaltijd , zoals dat zo mooi heet, waarbij Jaap maar eens bewees dat hij een echte fijnproever is. Dat wil zeggen, een kleine hoeveelheid eten en daar hartstochtelijk van genieten ipv een buslading naar binnen schransen zoals Jan placht te doen, zijn wij naar onze hotelkamers gegaan. Jan en ik kwamen op het idee om nog maar even een biertje te gaan drinken in de bruisende stad. Na 10 meter lopen op de gang, werden we door schreeuwende tiener chinezen onthaald. Een tafel vol eten en bier, een waar slagveld was er reeds aangericht. De jongelui, waren reeds in verregaande staat van dronkenheid ( iets wat wijlen Harry Hartog ' tipsy' zou noemen) en waren bijzonder blij om ons te zien. Meteen werden de kleine at (ad?) glaasjes op tafel gezet, en jahoor , waar we reeds bang voor waren toen we voet over de drempel van onze hotelkamer zetten, werd bewaarheid: we waren in de klauwen van dronken chinezen gevallen en kwamen er voorlopig niet meer uit. Goed, iedereen, (10 meiden, en 3 jongens) wilde natuurlijk persoonlijk een glas bier met ons achterover gooien, dus dat schoot lekker op. Ik (jaap) werd er finaal uitgedronken door een klein chinees meisje, die even een halve liter naar achter jekkerde. Dat zorgde uiteraard voor een boel hilariteit. Jan had op hetzelfde moment last van een aanhalige mannelijke chinees, die hij vreindelijk verzocht zijn jatten even thuis te houden. Na een uur schreeuwen, liederen zingen (daar staat een paard in de gang) en het vallen der dronken chinezen op de tafel vol voedsel, kwam daar dan toch de manager. Hij vroeg of we stil wilden zijn en of we wilden vertrekken, de chinese jeugd was daar niet van gediend en begon te schreeuwen en te tieren tegen de manager dat het een lieve lust was. Nou ja, wij besloten de avond om een uur of 0.00u en gingen lachend naar bed om vervolgens om 7.30u weer op te staan. De jeep weer in, om vervolgens weer in prachtige landschappen te verkeren. De chauffeur is gelukkig erg goed, want de steile kliffen naast de smalle weg zijn geen pretje. De gids is ook ok, kan slecht engels en zegt de hele tijd aan't begin van een zin: actually like this one... in het accent van abu van de simpsons. Dat doe ik dan ook maar al te graag na, als hij ons niet hoort. Om een uur of 10 in een heel grimmig dorpje gestopt, koud winderig, en de lokale dorpsjeugd (4 jaar en jonger) kwam erg agressief op ons over. Maar dapper als we zijn traden we de ventjes van 80cm gewoon tegemoet, echter geen goed plan... Jan werd achternagezeten door drie van die kleine rotzakjes, enbekogeld met stokken en stenen dat het een lieve lust was. GElukkig was ik zo dapper om het vanaf een veilige plaats te filmen, zodat dit moment voor het nageslacht bewaard is gebleven.. We hebben nog wat gestoeid met de 'kienders' en zijn toen maar doorgereden. Aan het einde van een prachtige dag in de automobiel, met redelijke wegen, en fantastische vergezichten, in een dorp (de naam weet ik even niet meer) aangekomen. En in een hotel ingecheckt, redelijk snel en een goed hotel. We zijn wat gaan eten in het dorp, en zijn toen nog even in de lokale disco gaan kijken. Daar werd keiharde techno gedraaid, en stonden de 16 jarige tibetaanse/chinese meisjes genaamd: fu- li, xi-yu, yan-sho, xi-lou en Truus, op de dansvloer te staan. Alle mannelijke chinezen van die leeftijd zaten in het internetcafe tegenover de disco te gamen. Tja.....zo komt er natuurlijk nooit contact!! De oplossing volgens ons: computers op de dansvloer. Echt dansen mocht het trouwens niet genoemd worden,het was meer alsof er kauwgom onder de schoenen van de dames zat, en zij dat tevergeefs eraf wilden trekken door hun hielen van de grond te lichten. Maar goed wij zijn zelf ook de soepelste niet, dus laten we niet te veroordelend zijn. Wij wilden wel blijven (vooral jan viel erg in de smaak bij de meiden) maar Marjon vond de techno niet hard genoeg, daarom zijn we maar weer spoorslags naar het hotel gegaan. Goed geslapen, en om 8u weer op de volgende dag.

Daarover kunnen we kort zijn: prachtige landschappen, slechte wegen, lekker gegeten, en aangekomen in china! alwaar we nu in een klein dorpje over enkele minuten een waarschijnlijk lekkere maaltijd gaan nuttigen.

tot de volgende keer,

gr Jaap

  • 25 Oktober 2007 - 11:42

    Ardine:

    wat leuk dat jullie met die kindertjes spelen maar jan neem maar geen meisje daar van daan mee dan verstaa ik ze niet maar je moet het eigelijk zelf weten
    ik hoop dat jullie het egt zo gezellig houden maar ik hou weer op kussies ardine :> :?

  • 25 Oktober 2007 - 12:42

    Erna:

    Nou Jaap, aan jouw "schrijfspier" mankeert ook niets!

  • 25 Oktober 2007 - 15:48

    Betty:

    Hey, Jan! Wat een schitterend verhaal, weer! Doen jullie een wedstrijd wie het meest humoristisch kan schrijven??
    Leuk om jullie te volgen op deze manier. Volgens mij praten ze daar over jaren nog over jullie!!!
    Veel plezier, en toch ook maar voorzichtig,

    Zonnige groet,
    Betty
    Gran Canaria

  • 25 Oktober 2007 - 20:46

    Andy:

    Sjaise, net een heel verhaal getypt ben ik vergeten mn naam in te vullen :S
    Maargoed wat ik dus te vertellen had: Jaapie als jij je krullen weer laat groeien (en dat moet lukken in 3 maanden) is het misschien een leuk idee om de kleine medemens kennis te laten maken met een 70's 80's party om zo wel die kleine vastgeplakte voetjes van de vloer te krijgen!? Tis maar een suggestie.. Zonder grappen: mooie verhalen mannen, gaat zo door! Uitprinten, binden en bewaren voor het nageslacht zeg ik (Henk je bent toch met vervroegd pensioen en je weet hoe de printer werkt ;)) Viele Grussen vom das Insel

    kusjes

    Andy

  • 25 Oktober 2007 - 20:47

    Vader Henk:

    Jan, Jaap,

    Hartelijk dank voor jullie cursus "bezigheidtherapie", ieder keer als ik het lees lig ik werkelijk in een deuk. Het deed me gelijk denken aan de telefoon boodschapjes die Jaap af en toe inspreekt op de voicemail van Jan die met een soort Ome Joop stem dan inspreekt als Henk van Wijk. Ik overwoog jullie cursus eerst even op de reactie van "waar ben jij" te plaatsen, maar ik heb besloten dit niet te doen. Maar als je dit overkomt realiseer je je hoe geweldig al die communicatie middelen zijn. In enkele seconden ben je van gebeurtenissen aan de andere kant van de wereld op de hoogte. Waar nog niet eens zo lang geleden dagen over werd gedaan. Het is natuurlijk zo dat wanneer je meer dan dertig jaar een krant hebt uitgegeven dan sla je die interesse en aandacht in alles wat er gebeurd er niet zomaar uit. En gelukkig merk ik dat Jan, en nu ook Jaap een voldoende dosis interesse hebben om zo'n verkennings-tocht te maken.
    Ik krijg er haast spijt van de uitgeverij te hebben verkocht, jullie zijn beide uitstekende vertellers.
    Ik begrijp dat buiten de camera er ook een filmtoestel de reis vergezeld, ik zie zeer uit naar al die beelden. Wij maken hier de reis "letterijk" mee, de beelden zullen het alleen maar completer maken. Het verhaal van die agressieve kinderen deed me denken aan een verhaal dat me laatst werd vertelt door Jan Heemskerk. Die jaren geleden een China reis maakte gezamelijk met een delegatie van de Nederlandse overheid als hoofdredacteur van Panorama en een keer ontsnapte aan zijn bewakers en aanbelde bij een willekeurig huis om wat vragen te stellen. Na aanbellen deed er een mevrouw met kind op de arm open. Toen ze Jan voor de deur zag staan schrok ze zich haast werkelijk dood en smeet de deur dicht. Ze moet werkelijk hebben gedacht zoals door de regering werd verkondigd, dat alle westerlingen "Witte Duivels" vertegenwoordigden. Wellicht zijn deze kinderen ook deze verhalen verteld.
    Maar goed, zoals al jullie vrienden en familie steeds melden. We zien dagelijks uit naar jullie fantastische belevenissen.

    Veel liefs vanaf een donkere Rozendijk!
    plaatselijke tijd 22.40

    Henk

  • 26 Oktober 2007 - 16:09

    Anke:

    Ha Jan en Jaap,
    Wat een prachtige ervaring, met al die tibetaanse en chinesen meiden en kinderen. Ik ben nog niet zo goed met mijn computer, en zal morgen weer proberen of ik jullie thuis op het internet kan vinden. Ik heb het zeker al 5 keer geprobeerd, maar het gaat me lukken!!

    Veel liefs Anke
    p.s. dit heb ik dus bij Inke op de computer geschreven.

  • 10 November 2007 - 16:46

    Bert Liefting:

    We hebben met veel interesse naar de foto's gekeken en de verhalen gelezen.We kregen de info van vader van Jaap en Henk op de golfbaan.Laptop mee naar Texel een kaartje gekocht van het netwerk bij de receptie en dan maar kijken of we jullie konden vinden op het net. Wij wensen jullie nog heeeeel veel fijne dagen en geniet er maar van. Groeten Bert Liefting en Annelies

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: China, Peking

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

28 December 2007

Las Vegas voor Chinezen

25 December 2007

Hanoi

15 December 2007

Vang Vieng

12 December 2007

Louang Prabang

04 December 2007

Verjaardag
jan

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 217
Totaal aantal bezoekers 21763

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2007 - 02 Oktober 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: