Jungle

Zo daar zijn we weer, en hebben weer genoeg stof om te vertelen. We zijn vanuit Jinghong naar Laos gegaan. We moesten daarbij eerst naar Mengla toe en daar hebben we een nachtje overnacht, om vervolgens de volgende dag naar de grens te gaan van China en Laos. S'ochtends namen we een bus naar Boten (daar moet je je visum kopen), het busje had plaats voor ongeveer 12 mensen maar hun wisten het aantal op te voeren tot 21!!! wat het comfort niet echt ten goed kwam. Na een uurtje als sardientjes in een blik gezeten te hebben kwamen we eindelijk aan bij de grensovergang. Wij moesten hier wat formuliertjes invullen en per persoon 35 dollar betalen. De man wou ook een pasfoto van ons hebben (die ik natuurlijk niet bij me had), waardoor hij/wij in een lastig pakket kwamen. De man had namelijk al een stempel in mijn paspoort gezet (waardoor ik dus Laos in mag). De man kwam na enig nadenken tot het volgende besluit!!! wij mochten door alleen moest hij even een foto maken met zijn mobieltje van mijn paspoort (ja zo gaat dat hier, niet te moeilijk doen). Zo na enige vertraging mochten wij eindelijk de grens over.
Over de grens merkte je meteen al het verschil tussen Laos en China. Geen rare chinezen die op je afkwamen om je vervolgens op te lichten!! geen bussen! eigenlijk helemaal niks. Na een tijdje zoeken vonden wij eindelijk iemand die ons wou meenemen naar het plaatsje Luang Namtah dat tegen een eco natuurpark aan ligt. Dit plaatsje wordt echt overbevolkt door backpackers die een aantal dagen de jungle in willen (zo ook wij). Wij besloten om eerst een dagje ons te orienteren en daarna ergens de jungle in te gaan. Wij kwamen er al snel achter dat wij niet de enige waren, en we hadden al gouw 8 man bij elkaar geschraapt om de jungle in te gaan.
Vervolgens hebben we die dag een beetje rondgereden op een brommertje en het landschap bekeken. Inmiddels was ook alles geregeld voor de volgende dag, we gingen voor 2 dagen de jungle in.

De volgende ochtend moesten wij om 6:15 opstaan (kan toch niet!!) om nog even een ontbijtje te regelen en naar een ander dorpje te rijden. Toen wij in het restaurant arriveerde kregen wij meteen de eerste tegenvaller te horen!! er was een zieke die niet mee kon en zijn vriendin bleef ook thuis. Waardoor onze groep nu uit 2 deense meiden bestond 2 fransmannen en wij!! waarvan ik even de naam geef van een van de fransen! CASANOVA hij deed zijn naam helaas niet echt eer aan (hij leek qua uiterlijk en gedrag een beetje op mr Bean!!)
Eenmaal aangekomen in het dorpje (waar onze reis zou beginnen) maakte wij kennis met onze gids (naam: Hong Tong, zoiets meestal werd hij Hong Kong genoemd). Daar begon de reis eerst kwamen wij terecht in een klein dorpje en vanaf daar begon het pas echt. De eerste horde die genomen moest worden was een bamboo brug over een behoorlijk grote rivier. We mochten niet met ze alle op die brug maar moesten een voor een de brug oversteken (casanova maakte het voor iedereen een stuk vermakelijker, met zijn capriolen). Na een tijdje gelopen te hebben (door veel laaggroei en dan weer heel hoog riet) besloot de gids al om een lunchpauze in te lassen!! (dit tot ongenoegen van Jaap en mij)
Er stond een soort huisje op hoge palen midden in een rijstveld waar wij onze lunch gingen houden. Hier hadden we ons volgende hoogte punt (ten koste van Casanova). Een van de Deense meiden ontdekte dat er allemaal bloedzuigers op haar schoen zaten (je moet je schoenen altijd uit doen als je gaat eten in zo'n hutje). Toen Casanova vervolgens zijn schoen uitdeed en wat beestjes zag zitten op zijn sok, en vervolgens vroeg of dat een bloedzuiger was (en natuurlijk was het antwoord ja). Sprong hij op en schreeuwde keihard AAAAAAAHHHHHH en liep vervolgens keihard weg (vloekend en tierend in het frans, dat hij die beestje niet leuk vond).
Onze reactie laat zich natuurlijk raden dus geen verdere uitleg hierover.
De lunch bestond uit sticky rise, groenten, een ei, pittige saus en nog wat dingetjes (alles mooi ingewikkeld in grote bladeren).
Na de lunch begon het echte werk pas echt, we moesten meteen een hoge berg opwandelen en het landschap veranderde meteen in hoge bomen met veel groen. Het werd ook meteen een stuk warmer, nou ja meer vochtig eigenlijk.
Na een paar uur lopen en af en toe een kleine pauze te hebben gehad. Kwamen wij aan waar wij moesten overnachten!! Wij bleven overnachten bij de plaatselijke bevolking!! in het huis van het stamhoofd.
Dit was voor ons en voor hun waarschijnlijk een hele aparte ervaring. Want s'avonds bij het eten werden wij onderworpen aan een vragenuurtje.
We kregen vragen als: Wie helpen er allemaal mee met het bouwen van jullie huis? en hoelang praat je met je buren en wat doen jullie als er iemand ziek is? Jaap had ook een boekje mee met allemaal foto's erin. En iedereen in het dorpje wou dat even bekijken. Ook over het boekje hadden ze vragen vooral over de foto's. Zo herkende ze een verwarming niet, zagen onze koeien en schapen er wel heel raar uit en een caravan was helemaal iets raars en de wegen waren wel heel mooi en de akkers waren helemaal te gek met al die bloemen erop. Ik zal ongetwijfeld nog wat dingen vergeten zijn, maar een ding was wel zeker dat de mensen niet echt veel buiten hun dorp kwamen.

Na een korte nacht werden wij s'ochtends gewekt om een uurtje of 5 door de hanen in het dorp!! hier waren wij natuurlijk niet heel erg blij mee, dus besloten wij nog even wat uurtjes te ogen te sluiten. Om daarna helemaal fris (nou ja bijna dan) aan ons ontbijt te gaan. Dat wederom bestond uit rijst met groente en vlees een ei en nog wat dingetjes. Na dit heerlijke ontbijt, moesten wij meteen op weg naar ons eindpunt.Op deze wandeling zijn we weer heel wat jungle tegengekomen en ook nog wat andere dorpjes. En een van onze gidsen ging ook nog op een slang staan (overigens ongevaarlijk). En hebben wij nog gezwommen in een rivier met daarbij een kleine waterval. Daarna hebben wij nog een aantal uurtjes gelopen door de jungle. En wederom veel verschillende beplanting gezien. Toen wij eindelijk bij ons eindpunt aankwamen om vervolgens afscheid namen van onze gids, waren wij ook behoorlijk moe geworden.
Wij besloten om niet nog een nacht in Namtah te blijven maar een bus te pakken naar Udomxai. Hier scheide ook meteen de wegen tussen ons en de deense dames en Casanova. De andere fransman Nicolas ging wel met ons mee.
Na zo'n 4 uur rijden kwamen we eindelijk aan in Udomxai en besloten om eerst maar even een guesthouse op te zoeken (het was inmiddels een uurtje of 22). Daarna besloten wij nog even wat te gaan eten, wat echt bijna onmogelijk was. Ze verkochten daar dingen als vleermuis en ingewanden van varkens, kippenpoot en kippenkop!! Uiteindelijk toch iets gevonden wat ons wel lekker leek. En daarna nog even naar Barcalona gekeken en toe maar naar bed toe. Want we moesten de volgende ochtend weer vroeg op om de bus van 8:30 te nemen naar Nong Khiaw.

Voor nu vind ik het wel weer even genoeg en morgen de rest van het verhaal.

groetjes

Jan